Η Μαρία Μπαλόκα εργάστηκε ως δασκάλα σε σχολεία του Ωρωπού κι αγάπησε πολύ τον αυθορμητισμό, τη φαντασία και την ευαισθησία που έβλεπε στα μάτια των μαθητών της. Πάντα την γοήτευαν τα παραμύθια και δίδασκε μ’ αυτά. Όταν όμως γεννήθηκε η εγγονή της, η Νίκη, άρχισε να ζει η ίδια μέσα σ’ ένα όμορφο παραμύθι. Παραμυθοπαίζει, παραμυθοπλέκει, παραμυθονειρεύεται. Πλάθει νεράιδες και νάνους στο χαρτί και μετά στο εργαστήρι της, τους δίνει μορφή με πηλό. Βγαίνουν απ’ το καμίνι της μαγεμένοι και ζωντανοί οι ήρωες των παραμυθιών της, έτοιμοι να πουν την ιστορία τους. Στον 66ο και 67ο διαγωνισμό της Γυναικείας λογοτεχνικής συντροφιάς έλαβε Έπαινο και Εύφημο μνεία για τις μικρές της ιστορίες. Συνεχίζει να παραμυθονειρεύεται!